Çdo ditë, sapo zbardh drita e parë e mëngjesit, shumë gra ia mësyjnë fshatit Bibaj.
Stacioni i përditshëm i tyre është vendi ku ndalen autobusët.
Me fëmijë këmbëzbathur, në karroca apo në krahë, ato qëndrojnë disa minuta duke pritur autobusin për në Gjilan.
Në pamje të parë, nga veshja e thjeshtë, dialekti dhe mënyra e sjelljes, ato duken si pjesëtare të komunitetit rom, të ardhura nga Shqipëria.
Pa e ditur se objekt i kamerës së Kiks-it ishin pikërisht ato, gratë bashkë me fëmijët e tyre përshëndesnin me dorë kamerën, të buzëqeshura, teksa prisnin autobusin.
Derisa syri i kamerës së Kiks-it ndiqte autobusin për në Gjilan, të njëjtat ndalonin stacion pas stacioni; secila zbriste në lokacione të ndryshme, të gjitha me të njëjtin qëllim – për të kërkuar lëmoshë.
Njëra nga gratë, me një fëmijë në krah, u ndal në Pozharan.
E tjetra e kishte pikë synimi këtë herë Vitinë për kërkimin e parave.
Pasi ishin shumë në numër, shumica e ulëseve të linjës së autobusit të orës 8:30 u mbushën me to.
Për detaje, ndiqeni kronikën në vijim: